చూడు మో చెలి ! యమునకు రాడు , వాడు
మాట తప్పంగ బోలు , నేమాత్రమైన
ప్రేమ గనలేడు , మన్నింప లేను నేను ,
ఏడ నున్నాడొ మాధవు , డింతుల కడ .
కాదులే , రాధ ! కృష్ణయ్య కనగ నయ్యె
నాకు మోదుగ పూబొద , నదిగొ వచ్చె ,
మూతి విరుపులు మానుము మోహనాంగి !
వాడు నీవాడు వగకాడు కూడి యాడు .
యమునకు వచ్చెద , రమ్మని ,
కమనీయముగా వచించి , కాంతుడు , పొదలో
రమణిన్ యెవతిన్ గూడగ
చమరించుచు నున్నవాడొ చానా ! గనవే !
అయ్యో ! పాపమె ! కృష్ణుడు
చయ్యన వచ్చేని , నడుమ సంగడి కాం డ్లే
తియ్యములు మాటలాడుచు
కయ్యములకు దిగిరొ ! కాస్త కరుణించగదే !
చెలి వేషములో కృష్ణుడు
చెలి నుడికించె నిటుల , తెలిసి , తుద కతని యా
చిలిపి తనమున కలరె , చెలి ,
కలలో నైనను మరువడు గద ! తను రాధన్ .
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి