తస్మై శ్రీ గురవే నమ:

ఎనిమిదో తరగతి గదిలో పిల్లాడి ఏడ్పులూ , పెడబొబ్బలు .
ప్రక్క గదిలోని నేను                                                                                                     

పాఠం ఆపి , వరండాలోకి వచ్చి , కిటికీ లోంచి చూశాను .

ఒక పిల్లాడు నేలమీద దొర్లుతూ పెడ బొబ్బలు పెడ్తున్నాడు .

మా స్కూల్లో పిల్లలు కూర్చుందుకు ఏరూముకూ బల్లలు లేవు .

టీచర్ వాడ్ని కాళ్ళతో తంతున్నాడు .

నేను వేగంగా గది గుమ్మం లోకి చేరుకున్నాను .

సార్ , అంటూ బిగ్గరగా గద్దించాను .

నన్ను ఊహించని అతడు సడన్ గా నావైపు తిరిగేడు .

రండిలా , అని మళ్ళీ గద్దించాను .

వచ్చాడు .

' ఏమిటి మీరు చేస్తున్నది?'

' హోంవర్కు చేయలేదు పైగా ఎదురు మాట్లాడు తున్నాడు సార్ '

' అయితే?'

' అయితే ఏమిటి , దండించ నక్కరలేదా '

' దండించడమంటే పిళ్లాడ్ని కాళ్ళతో తన్నడమా '

నా స్వరంలో గౌరవం మారింది .

సంబోధనలో ఏకవచనం ప్రవేశించింది .

' ఎవరిచ్చారు నీకీ అధికారం'

' నీవసలు టీచరువేనా '

' టీచరు సంగతి సరే , నీవసలు మనిషివేనా '

నాకోపం తారా స్థాయికి చేరింది .

అక్కడ్నుంచి వెళ్ళి పొయ్యాడు .

అతడు చాలా జూనియర్ .

                   -----

      ఈ సంఘటన జరిగిన రెండు గంటల తర్వాత  నా వద్దకు వచ్చాడు .

సారీ చెప్పాడు .

పిల్లలను కొట్టడం నేరమనీ , కార్పోరల్ పనిష్మెంట్ నిషేధించ బడిందనీ ,

ఒక్క ప్రధానోపాధ్యాయునికి మాత్రమే కేన్తో అరచేతిపై మాత్రమే రెండు

చిన్న దెబ్బలు వేసే అధికారముందనీ , అదీ ప్రవర్తనకు సంబందించి

మాత్రమే ననీ వివరించి ఇంకెప్పుడూ ఇలా ప్రవర్తించ వద్దని చెప్పాను .

సదరు టీచర్ తదాదిగా నన్ను రోల్ మోడల్ గా తీసుకున్నాడు . మంచి

టీచర్ గా పేరు గడించాడు .

                     -----

విద్యా సంస్థలలోనూ , వైద్యశాలలలోనూ పని చేసే సిబ్బందికి ఉండవలసిన  

మొదటి లక్షణం ఓర్పు . పురుషుల కంటే మహిళలకు ఓర్పు అధికం అంటారు .

అందు వల్లనే నేమో పూర్వం ఈ రెండింటిలోనూ ఎక్కవగా తీసుకునే వారు .

అసలీ టీచర్లు పిల్లల విషయంలో ఎందుకిలా ప్రవర్తిస్తున్నారు ? పిల్లల విషయంలో

కక్ష – అనే పదానికే ఆస్కారం లేదు కదా . అల్లరి చేయడం బాల్య చాపల్యం

కిందికి వస్తుంది . నిజమే , పిల్లలు విసిగిస్తారు . అంతమాత్రాన , వాళ్ళు

పిల్లలు అనే విచక్షణ కోల్పోతే ఎలా ఈ టీచర్లు ?

ఆకట్టుకునే బోధనా చాతుర్యం , బోధనానుభవం ఉన్న ఉపాధ్యాయుణ్ణి

విద్యార్ధులు అమితంగా ఇష్ట పడుతారు . ఆ సార్ క్లాస్ రూంకు వస్తున్నాడంటే

విద్యార్థుల ఉత్సాహం పురి విప్పి నాట్యం చేస్తుంది .

తరగతి గది లోకి వస్తూనే , పాఠ్యాంశానికి సంబంధం న్నా , లేకున్నా

ఒక క్రొత్త విషయాన్ని తీసుకొచ్చి ఆసక్తి కరంగా వినిపించి పిల్లల మస్తిష్కాలను

తన బోధన వైపు మళ్ళించు కుంటాడు , మంచి ఉపాధ్యాయుడు . అతని బోధన

ఆసాంతం జీవ కళ ఉట్టి పడుతూ కొన సాగుతుంది . ఉపాధ్యాయునిలోని ఈ

సామర్ధ్యం అతన్ని విద్యార్ధులకు దగ్గరగా చేర్చి , ఒజ్జలలో మణిపూసగా

నిలుపుతుంది . ఉపాధ్యాయునిలో దాగి ఒక సహజ నటుడుండాలి .

అవసరమైనప్పుడు ఆడాలి , పాడాలి . ఉపాధ్యాయుడు ఒక సజీవ విజ్ఞాన

సర్వస్వం కావాలి . ఇతనికి తెలియని విషయమంటూ లేదని అనిపించుకోవాలి .

ఉపాధ్యాయునికి సునిసిత పరిశీలనా జ్ఞానముండాలి . డే టు డే క్రొత్త విషయాలను

నేర్చుకుంటూ అప్ డేటెడ్ గా ఉండాలి . ఉపాధ్యాయుడు నిరంతర విద్యార్ధి .

                      -----

అన్నింటి కంటే , పిల్లల యెడ ప్రేమ దయ ఉండాలి . నిరంతరం విద్యార్ధులకు

మార్గదర్శనం చేస్తూ ఉండాలి . క్లాస్ రూంలో పిల్లాడి వెనుకబాటు తనానికి

ఒక్కొక్కప్పుడు అతని కుటుంబ స్థితి గతులు , పరిసరాలు కారణంకావచ్చు .

వాడి స్థితి గతులతో నాకేమిటి అనుకునే వాడసలు ఉపాధ్యాయుడే కాదు .

దయామయుడైన ఉపాధ్యాయుడు దండించడం మాని , కారణాన్ని అన్వేషిస్తాడు .

సమస్యను సాధ్యమైనంతలో చక్కజేసి విద్యార్ధిని అధ్యయనోన్ముఖున్ని చేస్తాడు .

ఉపాధ్యాయ వృత్తి ఇతర వృత్తులకంటే భిన్నమైనది . అందుకే,అత్యున్నత స్థాయికి

చేరుకున్నాక కూడా తనకు చదువు చెప్పిన టీచరుకు నమస్కరిస్తాడు విద్యార్థి .

ఈ గౌరవం సమాజంలో ఒక్క ఉపాధ్యాయుడికే లభిస్తుంది.మరి దాన్నికాపాడుకో

వాలంటే నిబధ్ధత ఉండాలిగా .