మోమొక కొంత పైకి , అర మూతలు వడ్డవి కళ్ళు , చేతిలో
మో మటు లైన ఛత్రమున , మోహన యోర్తు , తనంత వానలో
గోముగ నెత్తి దడ్వ , చినుకుల్ దిగజారి , మనోఙ్ఞ సీమలన్
పాముచు కిందికిన్ దిగెడు , భాగ్యము ఆమెద ? వానచిన్కుదా ?
మోమొక కొంత పైకి , అర మూతలు వడ్డవి కళ్ళు , చేతిలో
మో మటు లైన ఛత్రమున , మోహన యోర్తు , తనంత వానలో
గోముగ నెత్తి దడ్వ , చినుకుల్ దిగజారి , మనోఙ్ఞ సీమలన్
పాముచు కిందికిన్ దిగెడు , భాగ్యము ఆమెద ? వానచిన్కుదా ?
వద్దనెనా మనోఙ్ఞ సుమవల్లరి మేనధరించ బూనగా
వద్దనెనా సురా మధుర పానమొకించుక సేయ బూనగా
వద్దనెనా సుధాధర భవాంగజ పూజన లంద బూనగా
వద్దనెనా వరూధిని ప్రవర్తిత స్వర్గ సుఖాలవాలమున్ .
అందాల మోహనా ! అర
విందాక్షా ! కృష్ణ ! వినతి వింటున్నావా ?
తొందరపెడుతోంది మనసు ,
కందొవ అరమోడ్పులయ్యె , కరుణే రాదా !
అలసితివా , శ్రీ కృష్ణా !
తులసీదళ పారిజాత తోమాలిదిగో !
గళమున వేసితి , నేనున్
అలరులతో పాటు , హృదయమందు నిలిచితిన్ .
అరుగో , రాధా కృష్ణులు ,
చెరిసగమయి పొదలమాటు చేరిరి , కంటే ,
సరి సరి , ఈ యమునా తటి
పరిసరములు మధువు లొలికె , వారిరువురితో .
అడుగో , మురళీ మోహను ,
డడుగడుగు మనోహరాలు , అడుగులు వడ , ఆ
రడుగుల మన్మథ రూపము ,
పడుచు టెడద , దడ దడ మన , పర్వుచు నుండెన్ .
మదిలో అలజడి రేగెడు ,
మదనుని పేరురము జూడ , మరుమల్లె విరుల్
పొదివిన జడ అల్లాడెడు ,
కుదు రుండదు నీళ్ళకడవ , కోమలి ! నాకున్ .
పది జన్మలైన , కృష్ణుని
పదముల గెడన , పడియుండు బతుకె బతుకు , ఆ
పెదవుల రుచి , రుచి చూచెడు
వెదురుదె గద జన్మ , మనది వేదన సఖియా !
వగలొదవెడు , సెగలొదవెడు ,
మగటిమి మూర్తీభవించి మనముం దడుగో ,
అగుపడు , వగకాని గనగ
భిగి సడలెడు నీవి సఖియ , బేలయితి గదే !
కడవలు తేలిక లయ్యెను ,
కడుకొని బరువయ్యె యెదలు , కాంతుని కృష్ణున్
కడకంట గనిన కాంతల
నిడు మేనులు వణక సాగె , నెంతందంబో !
అర చిరునవ్వు మోమపయి అబ్బురమై మెరయంగ నింతిరో !
కరములు సాచి , విల్దొడిగి , కంజపు టమ్మును కంతుడేసి న ,
ట్లరయగ చూడ్కులన్ బరపుటల్ గననయ్యెడి , నింక నెవ్వడో
ఉరము పెటిల్లునన్ బగిలి , ఊపిరి గోల్పడుటల్ ధ్వనించెడిన్ .