' ఇరు వర్గాలు - రెండు పంచాంగాలు '

ఇరు వర్గాలు – రెండుపంచాంగాలు                                                                                                                                                                      నాటి తిథి , నక్షత్రాల ప్రవేశ విషయంలోవాదోప వాదాలు - సామరస్యం కొరవడిన అతిశయాలు -

సందర్భమా - ఆందోళన కరం       

అసలు విషయంలోకి వద్దాం . ఆ రోజు వైద్యం కోసం మా ఆవిడని హాస్పిటల్

కు తీసుకెళ్ళడం జరిగింది . అది మల్టీ స్పెషాలిటీ హాస్పిటల్ .

రిసెప్షన్ హాల్లో నలుగురైదుగురు ఆడవాళ్ళూ , నలుగురైదుగురు మగవాళ్ళూ

పంచాంగాలు తెచ్చుకొని మరీ సప్రమాణంగా వాదించు కుంటున్నారు .

       అమ్మాయికి నెలలు నిండినట్లుంది . సిజేరియన్ అవసరమైన పరిస్థితిలా

కనబడుతోంది . తొలి కాన్పేమో .  అమ్మాయిలో ఆందోళన కనబడుతూఉంది.

హైపర్టెన్షన్కు  గురై ఉండవచ్చు . అందువల్ల నార్మల్ డెలివరీ వరకూ వెయిట్

చెయ్యడం కుదరక పోవచ్చు . డాక్టర్ సిజేరియన్కు సిధ్ధం చేస్తున్నట్టున్నారు .

థియేటరు వద్ద ఆ హడావిడి కన్పిస్తూ ఉంది . ఇదీ సీను .

      అయినా అమ్మాయి ఉన్న ఈ పరిస్థితిలో అసలు వీళ్ళకు తిథులూ నక్షత్రా 

ల కోసం వాదులాడు కోవడానికి నిలకడెలా వచ్చిందో నాకైతే అంతు పట్టలేదు .

ఈ కథనంలో కాస్తంత కూడా అవాస్తవంలేదు . తిథి ప్రవేశించిందాకా ఆగాల్సిందే నని పట్టుబట్టి కాస్తంత ఆలస్యం జరిగి , ఆ తల్లీ బిడ్డలకేదైనా

ప్రమాదం జరిగితేనో –

     ఇరువైపుల వాళ్ళల్లో- ఆడవాళ్ళైతే కట్టూ బొట్టూతో ఆర్భాటంగానూ , మగ

వాళ్ళైతే సూటూ బూటూతో అతిశయంగానూ, బాగా చదువుకున్నవాళ్ళ

లాగా కన్పిస్తున్నారు .

      ఆధ్యాత్మికత , దైవం మీద నమ్మకం – ఈ రెండు భావనలూ – వీటిలోని

సత్యాసత్యాలు పక్కన పెడితే – మనిషికి పరిణతినిచ్చి , కట్టడి చేసి ,

సమాజం కొంతవరకు సజావుగా నడవడానికి దోహద పడ్డవి .

      అడుగడుగునా భ్రమలతో , భయాలతో భద్రతలేని జీవన యానంలో

సతమత మయ్యే మనిషి – తనకంటే శక్తి మంతమైన ఉనికిని గుర్తించి,

ఆ శక్తిని దైవంగా భావించి , ఆపదలో తనకు ఆసరా కోసం నమ్మి ,

ఆరాధించడం మొదలై ఉండవచ్చు .

      కానీ , జరుగబోయే పరిణామాలను ముందే గ్రహించగలగడం – తదను  గుణంగా భవష్యత్తును తన అజమాయిషీలోకి తెచ్చుకో జూడడం          దురాశే కాదు , అసాధ్యం కూడాను .

      మరణించేదాకా హాయిగా బతకాలని కోరుకుంటాము . సాధ్యమయ్యే నా?                       

 భవిష్యజ్జీవితంలో జరిగే పరిణామాలేమిటో తెలుసుకో గల్గితే ?

ఎవరైనా చెప్పగల్గితే ? ఈ ఊహే చాలా థ్రిల్లింగ్ గా ఉంటుంది .

ఈ బలహీనత లో నుంచే , ఈ దురాశలోనుంచే ఏర్పడిన ’ ఒక సంప్రదాయం’  భారతీయ జీవన విధానంలో భాగమై , శాస్త్ర మనే భ్రమ కల్పించింది .

నేటికీ వెర్రితలలు వేస్తున్న ఈ జాతక చక్రాల మాయ వీడే దెన్నడో ?

మన సమాజాన్ని బ్రమలలో ముంచే ఇలాంటి దుర్మార్గాలు నశించే దెన్నడో ?

 

 

" స్థానిక సమరం " - లో ఇదొక " విజయమ్మ" కథ ?

“ ఏమి విజయమ్మా ఈరోజు పిల్లలకు ఏమి వండి పెడుతున్నావు “

“ ఏముంది సారూ అన్నమూ , సాంబారూ , రసమూను “

“ అవును ,  ఈ రోజు మంగళ వారం కదా “

“ అర్థమయ్యింది సారూ , మంగళవారం గుడ్లు వండాలని కదా మీరనేది “

“ మరి ! “

“ ఒక్కొక్క పిలగాడికి రూపాయి పావలా ఇస్తున్నారు .  గుడ్డు రొండు రూపాయలు . వారానికి

రెండు సార్లు ఏడ దెచ్చేది . మీకు దెలవందేముంది సారూ .  అదికూడా నాలుగు నెలలకోసారి                            బిల్లు లిస్తున్నారు . బతుకు దెరువు లేక బడి పిల్లలకు వండి పెట్టడానికి ఒప్పు కుంటిని .

ఏమి చేసేది . “

     నేను గవర్ణమెంటు హైస్కూలు ప్రథానోపాధ్యాయులుగా  నా స్కూల్ కాంప్లెక్సు పరిధిలోని

కొన్ని ప్రాథమిక పాఠశాలలు సందర్శించిన సందర్భమిది . ఇది నాలుగేళ్ళ నాటి సంభాషణం .

                                         -----

     పదేళ్ళ క్రితం విజయమ్మ ఆ మండలానికి మండలాథ్యక్షురాలు . ఆ వూరి యం.పి.టి.సి

యస్.సి మహిళకు రీజర్వు కావడం వల్లా , ఊరి రాజకీయ నాయకుడు ఎంపిక చేయడం వల్లా

విజయమ్మ యం.పి.టి.సి అయ్యింది .

      మండలాథ్యక్ష పదవి  ఆనాడు జనరల్ మహిళకు రిజర్వు అయ్యింది . మండలంలో

గెలిచిన యం.పి.టి.సి లలో విజయమ్మ ఒక్కరే మహిళ కావడం వల్ల అనూహ్యంగా మండలా

థ్యక్ష పదవి ఆమెను వరించింది .

        అంతకు క్రితం ఆ మండలానికి మండలాథ్యక్షుడుగా ఉన్న ఉన్నత సామాజిక వర్గానికి

చెందిన రాజకీయ నాయకుడు బలాఢ్యుడు . అంగ , అర్థ బలంతో ఆ మండలంలో ఆయన హవానే                      నడుస్తూ ఉంది .

        ఇక షరా మామూలే . మండలాథ్యక్షురాలు విజయమ్మ ప్రతిరోజూ పొద్దున్నే సదరు శ్రీవారి

ఇంటికి వెళ్ళడం , సాయంత్రం వరకూ ఆయింటి యజమానురాలు చెప్పిన పనులు చేయడం ,                           రాత్రికి ఇల్లు చేరడం – ఇదీ విజయమ్మ దిన చర్య .

        విజయమ్మకు పొడి పొడిగా సంతకం చేయడం నేర్పించినారు . చెక్కులూ , ఉత్తర్వులూ ,

తదితరాల మీద అయ్యగారి ఇష్టాయిష్ఠాల మేరకు ఎక్కడ సంతకాలు పెట్టమంటే అక్కడ పెట్టడం ,

అప్పుడప్పుడు జరిగే సమావేశాలలో ఒక అనామకురాలి లాగా బిక్కు బిక్కుమంటూ కూర్చోడం .

        అధికారులూ , అనధి కారులూ ఆమెనసలు మండలాథ్యక్షురాలిగా భావించిన దాఖలాలు

కనబడవు . అధికారమూ . ఆర్భాటమూ అంతా ఆ పెద్దాయనదే మరి . విజయమ్మ నామ మా

త్రం గానే మిగిలి పోయింది . పదవి పోయిన తర్వాత బతుకు తెరువు కోసం నానా పాట్లూ పడుతున్న

ఇలాంటి విజయమ్మలను చూస్తున్నప్పుడు మనస్సు చివుక్కు మంటోంది . ఇది పదేళ్ళ నాటి

సంగతి . ఐనా , మార్పు కోసం ఆసించడం తప్ప ఎక్కడా ఆ ధాఖలాలు సుదూరంగా కూడా                        కనిపించడం లేదు .

                                        -----  

         ఉన్నత సామాజిక వర్గాల మహిళలతో సహా స్త్రీలు , బడుగు – బలహీన వర్గాలూ స్థానిక

రిజర్వేషన్ల ద్వారా అందిన పదవులను అనుభవించే పరిస్థితులే లేవు . అధికారమంతా రాజకీయ ,

సామాజిక , ఆర్థిక బలాఢ్యుల చేతుల్లోకి బదిలీ అవుతున్నప్పుడు , బడుగు బలహీన వర్గాల అభ్యున్న

తి ప్రశ్నార్థకమే .

         ఈ సామాజిక దురవస్థకు కారణం మనకు తెలుసు . నిరోధించడానికి మన బాధ్యతగా ఈ సమాజానికి మనమేమి చెప్పాలో యోచించండి .