ఆకాశం గగనం శూన్యం

ఆకాశం గగనం శూన్యం

అవనియే సర్వస్వం

ఐనా ,       

ఆ ‘ సున్నాగాడు'

అంతా తన గొప్పేనంటాడు  

మగాడు గనుక -

ఈ రత్నగర్భ సర్వస్వ

తానాడుది గనుక ఉపేక్షిస్తుంది -

కానీ ,

ఆ మొద్దబ్బాయికి

ఊపిరులూదిందీ ,

హృదయ స్పందన నేర్పిందీ ,

మూర్తిమత్వాన్ని సమకూర్చిందీ ,

చైతన్య పరచిందీ ,

ప్రేమించడం నేర్పిందీ ,

పరిపూర్ణతను ప్రసాదించిందీ ,

ముక్తి మార్గాన్ని చూపించిందీ ,

తుదకు -

మోక్షమిచ్చేదీ

ఈ అపురూప అనుగాగ దేవతే మరి !

ఓ  నీలిగే నింగి కోణంగీ !

అసలు సంగతిదీ -

అన్నీ సమకూర్చేక

అందలం ఎక్కడం అందగించదు

ఆకాశ తలం పైకెక్కిన ఆ కళ్ళను

కాస్త అవనికి దించు

అంతా అర్థమౌతుంది

ఈ నేల బాల తన సత్తా చూపిందంటే

నీ కస్తిత్వమే ఉండదు మరి !  

ఏది సంక్రాంతి ? పల్లెల నెచట కలదు ?

కదలి రావమ్మ! మకర సంక్రమణ లక్ష్మి! 
నేల తల్లి నోదార్చి కన్నీరు తుడువ
చూడ రావమ్మ పుట్టింటి వాడ వాడ
గోడు గోడున నేడ్చు మా గోడు వినగ 

ఎట్టు లెటులో పంట పండించి , నూర్చు
పట్టున - నురిమి వానలు వరద లగుచు
నోటికాడి కూడు నెగదన్ను కొని పోవ
నేది సంక్రాంతి ? పల్లెల నెచట కలదు ?

 
పల్లె వీడి ప్రజలు బ్రతుకు భారము మ్రోయ
పట్టణాల బాట పట్టిరి, మరి
పల్లె పట్లు వీడి బయలెల్లె సంక్రాంతి
వచ్చి చూడు నీదు వైభవమ్ము

 
పిలిచి పిలిచి పెట్టు పిండి వంటల యూసు
లేవి? యెటకు బోయె నీవి గుణము ?
ఆకసమ్ము నెక్కె నవనికి దిగి రావు 
ధరలు ,  తమకు లేని ధర్మ మేల ?

 
గంగి రెడ్లు లేవు , పొంగళ్ళ పస లేదు
చెంగట హరిదాసు చిందు లేదు
సాంప్ర దాయ కవుల జాడ్యమందున దప్ప
సంకు రాత్రి చిన్నె సడులు లేవు .

 
పిలుపు లేకనె పెద్దలు , పేరటాండ్రు
అదిగొ వచ్చిరి యవనికి ,  ‘ నిదిగొ! మీకు
ఆశ దీరదు, మీబిడ్డ లరువు లంది
కరవు దీర బెట్టంగలే  రరుగు డింక ‘

చతికిలబడిన సంక్రాంతి లక్ష్మి

        ‘ ఏంటీ అలా ఉన్నావు . వొంట్లో బాలేదా ‘   అడిగేడు రాజారావు .

‘ ఇంకా ఏంబాగు , ఎన్నాళ్ళీ ఒంటరి జీవితం ? తొందరగా పోతే బావుణ్ణు ‘  అంది నిర్వేదంగా సుభాషిణమ్మ.

        రాజారావుకు 63 ,  సుభాషిణమ్మకు 58 . ఇద్దరికీ బీపీ , షుగరూ వగైరా వగైరా చాలా మంది ఆత్మీయులు బాసటగా నిలిచేరు . ముసలి తనానికీ – అనారోగ్యానికీ ఆత్మీయత కాస్త అధికమే మరి !

       రాజారావు రిటైరై ఐదేళ్ళయ్యింది . కొడుకు సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ యు . ఎస్ లో . కూతురూ అల్లుడూ హైద్రబాదులో . కొడుక్కి మగ , ఆడా ఇద్దరు పిల్లలు . కూతురికి ఇద్దరూ మగ పిల్లలు .

       పెద్దపండుగ రాబోతోంది . కొడుకూ కూతురూ కోడలూ అల్లుడూ మనవళ్ళూ మనవరాళ్ళ తో కళ కళ లాడుతూ ఉండాల్సిన యిల్లు . పెళ్ళిళ్లయి ఎవరికి వాళ్ళు దూర తీరాలలో ఉంటున్నారు . అందుకే దిగులు . సుభాషిణమ్మ బైట పడుతోంది . రాజారావు బయట పడడంలేదు . అంతే తేడా .

        రాజారావు మనోగతం బాల్యంలోకి మళ్ళింది . పల్లెటూరి నేపథ్యం వాళ్ళది . సంక్రాంతి వస్తుందంటే

పిల్లలంతా కొన్నిరోజుల ముందు నుంచే భోగి మంట కోసం తాటి మట్టలూ ఈత బరిగెలూ వగైరా ప్రోది చేసి పెట్టుకునే వారు . భోగి రోజు అర్థ రాత్రి దాటంగనే పోటీలు పడి మరీ భోగి మంటలు మొదలయ్యేవి .

       పది రోజుల ముందు నుంచే పిండి వంటలు తయ్యారు చేసేవారు . ముఖ్యంగా నేతి అరిసెలు – బెల్లంతోనూ పంచదారతోనూ రెండు రకాలు చేసేవారు . ఇక లడ్లూ వగైరాలు నాలుగైదు రకాలు స్వీట్లూ , నాలుగైదు రకాలు కారా తప్పనిసరి .

       ఇంటి నిండా జనం . పెద్దల పండుగ కావడం వల్ల స్వర్గస్తులైన వారికి  కొత్త బట్టలూ  నైవేద్యాలూ  పెట్టి  వాళ్లను స్మరించుకొని ధూపం వేసి  పూజాదికాలు నిర్వర్తించే వారు .  ఆ సందడే వేరు .

       పెండ్లయిన తరువాత అత్తవారింట సంక్రాంతికి అల్లుడి మర్యాదలు , ఆ ఆదరణ , ఆ వేడుకలు రాజారావు మదిలో తళుక్కున ఒక్క క్షణం మెరిసినవి .

       గతాల స్మృతి పథం నుండి బయట పడి నిట్టూర్చేడు . చివరకు ఇధ్దరు మిగిలేరు . ఏముంది పండుగ . నిర్వేదం తప్ప . ఈ వయస్సులో బిడ్డలు తోడుగా – మనవళ్లూ మనవరాళ్లతో ఆనందంగా సంక్రాంతి గడపడం – ప్చ్- అత్యాశే మరి .

        అవును నిజమే . అప్పటికీ ఇప్పటికీ  జీవన స్థితి గతులలో  ,  వసతులలో  అభివృధ్ధి కొట్టొచ్చినట్లు కనబడుతూ ఉంది . ఇప్పుడున్నన్ని వసతు లప్పుడు లేవు . ఇప్పుడున్నంత స్థితి గతు లప్పుడు లేవు . 

       గ్రామీణ భారతంలో అప్పుడు వ్యవసాయం  పాడి తప్ప వేరే ఆదాయ వనరులు లేవు .  కలిసుండడం ,

కష్టించి పని చెయ్యడం , కష్ట సుఖాలు పంచు కుంటూ , ఆప్యాయతలు పెంచుకుంటూ తృప్తి కరమైన కుటుంబ జీవన మాధుర్యాన్ని అనుభవించేవారు .

       ఇప్పుడు తల్లి దండ్రుల – బిడ్డల  ఎవరి బ్రతుకు వారిది . ఒంటరి జీవితాలు . బంధాలు తెగిన జీవితాలు . భద్రత కొఱవడిన జీవితాలు . తృప్తి చెందని మనస్సులు . మనోవేదనలు .

      కాలానుగుణంగా మార్పు సహజమే . కుటుంబ జీవన మాధుర్యం లేని మార్పు అంగీకారం కాదు .  

                       

ఆశిద్దాం - స్వాగతిద్దాం

ఆర్థిక-సామాజికాంశాలతో కూడిన సమ సమాజం ఏర్పడాలని ఆశిద్దాం .

సమాజంలోని ప్రతి వ్యక్తీ విధిగా నడుచుకోవలసిన ప్రవర్తనా నియమావళి ఏర్పడాలని ఆశిద్దాం .

ఆహారం-నీరు-ఇంధనం వినియోగంలో ప్రతి వ్యక్తీ వృథాను నివారించి క్రమశిక్షణ పాటించాలని ఆశిద్దాం .

విద్యనూ-వైద్యాన్నీ అమ్ముకొనే సంస్థలు మూతపడాలని ఆశిద్దాం .

పిల్లల్ని సక్రమంగా పెంచని తల్లి-దండ్రులను శిక్షించే రోజు రావాలని ఆశిద్దాం .

లంచం అడిగితే ఉద్యోగం ఊడుతుందని భయపడే రోజొస్తుందని ఆశిద్దాం .

మార్కెట్ మాయాజాలాన్నిరూపుమాపే వ్యవస్థ రావాలని ఆశిద్దాం .

పూర్తవ్వగానే ఉపాథి లభించే విద్యా విథానం రావాలని ఆశిద్దాం .

మానసిక-శారీరక దుర్బలులను , వృధ్ధులనూ గౌరవించి ఆదరించే సంస్కృతి అలవడాలని ఆశిద్దాం .

స్త్రీలనూ , పిల్లలనూ హింసించే రాక్షసత్వం లేని పరిణత సమాజం ఏర్పడాలని ఆశిద్దాం .

ప్రజా సేవ పేరుతో ప్రజాధనం దోచుకోవడం వీలు పడని ప్రజాతంత్రం ఏర్పడాలని ఆశిద్దాం .

రాజనీతికీ-అవినీతికీ ఉన్న ఆత్మీయ బంధం తెగిపోవాలని ఆశిద్దాం .

అనేక సామాజిక రుగ్మతలను అదుపు చేయాలంటే సంపూర్ణ మద్యనిషేథ మొక్కటే మార్గమని ప్రభుత్వాలు గుర్తించే రోజొస్తుందని ఆశిద్దాం .

రచయితలూ,కవులూ,కళాకారులూ – సమాజం సజావుగా నడవడానికి అవసరమైన చైతన్యస్ఫూర్తినందిస్తారని ఆశిద్దాం .

మేలైన సమాజం కోసం

మెరుగైన జీవనం కోసం

కొత్త సంవత్సరాన్ని స్వాగతిద్దాం

శుభాకాంక్షల నందిద్దాం