రామ ! రఘురామ ! శ్రీరామ ! రామ ! రామ !

ఈరేడు లోకాల నేకపత్నీవ్రత

మొక్క రామునికిగా కొండులేదు

ఒక్కటే మాటగ నొక్కటే శరముగ

నొక్కరాముండుగా కొండులేరు

ధర్మంబు దప్పని ధరణీశు డిలలోన

నొక్కరాముండుగా కొండులేరు

రక్షించు విభులలో రాణకెక్కిన యతం

డొక్కరాముండుగా కొండులేరు

నామజపమాత్ర తరియింప నాశ్రయ మిడ

నొక్కరాముండు తప్ప వేరొండు లేరు

పల్లె పల్లెన గుడులలో భజనలంద

నొక్కరాముండు తప్ప వేరొండు లేరు .

రాముడేలిన రామరాజ్యమందంతట

నెల మూడు వానలు నిలిచి కురిసె

రాముడేలిన రామరాజ్యమందంతట

ధర్మంబు నాల్గు పాదాల నడిచె  

రాముడేలిన రామరాజ్యమందంతట

ప్రకృతి సుభిక్షమై పరవశించె

రాముడేలిన రామరాజ్యమందంతట

ప్రజలలో సుఖ శాంతి పరిఢవిల్లె

నాడు రాముడే రక్షణ , నేడు “ రామ

నామ “ మా రాముకంటె కనంగ శత స

హస్ర మెక్కుడై నిల్చి , మహా మహిత ప్ర

భావ శీలమై రక్షించు భక్త జనుల .

శ్రీరామ పట్టాభి షేక చిత్తర్వుతో

యిళ్ళలో జేరెద రిచటి జనులు

తొలుదొల్త శ్రీరామతో మొదుల్ బెట్టక

యెట్టి వ్రాతలు గనుపట్టవిచట

పలుమార్లు రాముని ప్రణుతించి ప్రణుతించి

నిద్రకు జారుట నియతి యిచట

రామనామమ్ములు రంజిల్ల భజియించి

మంచాలు దిగుదురు మనుజులిచట

మరణ శయ్యను గూడ “ రామా “ యనుటను

మాట గోల్పోవు చున్నను మరువ రిచట

యిచటి జన జీవనమున మమేకమయ్యె

రామనామమ్ము శ్రీరామ రామ రామ .