భూమీ తలమును రంగుల
ఆమని ముంచెత్తె ,
చివురుటాకులెరుపులో
పామిన శ్యామలమయ్యెను ,
ఏమని వర్ణించ వచ్చు నీ వని యమునన్ .
నిండుగా పూచి పొగడ వన్నియలు
వోవ
దరిసి నాధుని కైసేయ దండ
గ్రుచ్చి
మురిసి రాధిక మాధవుముందు
నిల్చి
గుండెలకు గుండెలానించి దండ
గూర్చె .
మోదుగ పూగుత్తిని గన
మాధవునికి రాధమీద మనసు
దవిలి , బిం
బాధరి మోవికి వంశీ
మాధుర్యపు కేళి పంచి
మరులొలికించెన్ .
బృందావనమున గోపీ
బృందముతో కృష్ణు డాడె ,
బింబాధరులున్
బందీలై మాధవునికి
సంధించిరి సరస మధుర సరి సమరమ్ముల్ .
ఇది వసంత హేల , యిల
కెన్నిరంగులో
ప్రకృతి కన్య పూచి పరవశించె
,
ఇందు బ్రతుకు మనిషి
కెందుకో ప్రకృతితో
పాలు పంచు కొనుట పడుట లేదు
.
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి